Lumby Cottage sveskjur.

Smábóndinn hefur reist víða undanfarið, hann skeið uppá

Hraundranga í Öxnadal til að fá sem best útsýni yfir landbúnaðarhéruð norðanlands á Ísalandi, þaðan má sjá blómlegar byggðir Eyfirðinga og stendur landbúnaður þar með besta móti, Hátt yfir Myrká mátti sjá yfir heiðar þeirra og undrar Smábóndann ekki að Þingeyjingar séu líka montnir af sínum afurðum því þetta liggur hátt, Á Myrká var til forna einn mesti hestur íslandssögunnar í eigu Djáknans sjálfs er Faxi hét  hann hlaut þó smámnarleg örlög er honum var steypt fram af bergi þar og orti þá Djákninn

"Máninn lýður,

dauðinn ríður;

sérðu ekki hvítan blett

í hnakka mínum,

   Garún, Garún?"

 

Smábóndinn er þess fullviss að Djákni þessi hafi ekki veirð mætur bóndi.  

Auk þessa  reisti Smábóndinn til Berlínar til að kynna sér bjórgerðarlist þeirra þýðverzkra. Berlínarbúar komu Smábóndanum spánzkt fyrir sjónir, þar drýpur gull af hverju strái, liztaspírur valsa um stræti med túkall í vasanum og hornmellur hvert sem auga er skotið, Aukreitis þótti Smábóndanum landbúnaðartæki þeirra framandi.  Ökuferðin þangað var þó öllu áhugaverðari fyrir Smábóndann þar sem í hinum gamla Auzturvegi mátti sjá mikla kornrækt og það sem þeir kalla Maís hvurt sem auga var skotið, stórar engjar fullar af mat.  fékk Smábóndinn þá flugu í höfuðið að kynna Eyfirzka bændur þeim Þýðverzku því feitari kýr hefur Smábóndinn ekki séð annarsstaðar en hjá Þýðverzkum.

  Smábóndanum 

leið hinsvegar afar vel þegar heim var komið, hér eru allir menn skáld eða bændur nema bæði sé, á Fjóni er 29 stiga hiti mælt í forsælu og tveggja metra hæð, og bústörfin bíða, engin voru slegin því það þykir smámnarlegt að hafa allt í órækt. Frú Smábóndi hefur nýtt þurrkinn sem er hér til þvotta og lætur sólina koma sér vel að gagni, það má segja að Smábóndinn gjói til hennar auga þar sem hún hengir upp brækurnar og finnst hún aldregi hafa verið fallegri. Hænurnar voru frelsinu fegnar og höfðu um 30 egg handa fjölskyldunni þegar við komum heim, það má greina á þeim lítilvæglega kergju yfir frelsissviptingunni undanfarna 3 daga, en þær fyrirgefa Smábóndanum vonandi með tímanum. Eggjasala undanfarið hefur verið með bezta móti og má sjá nágranna okkar hér læðast í búðina til að ná í beztu egg Danaveldis.  Allir borga og er vel.  Eplatrén eru enn ekki búin að skila sínum afurðum og verður sjálfsagt ekki fyrr en þegar haustar en Plómutréð er hlaðið safaríkum sykruðum plómum og það sem ekki fór ofaní magann á Nínu Sif, breytir Smábóndinn í sveskjur. Smábóndinn hefur haft áhuga á sveskjugerð síðan hann sá slíkt gert í ferðalagi Rick Stein um Frakkland.  Það er þó Smábóndanum mikilvægt að halda í gamlar hefðir og notast sem minnst við vélvædd nútímavinnubrögð því það er staðföst trú

 Smábóndans að allt hafi verið betra í gamla daga, og því var klifrað uppí tréð og það hrist sem mest til að fella plómurnar.   Heimasæturnar hjálpuðu til við týninginn og svo var öllu saman skellt í ofninn á 100 gráður í 8 klst þar til plómurnar voru að mestu lausar við allt vatn og eftir situr sætt ávaxtakjötið sem geymist fram á vetur til að vera í Tagínu eldamennsku Smábóndans.  Af fólkinu hér er gott að frétta, bæði dýr og menn njóta góða veðursins og hvors annars

 

hæ hæ

Daði,,,