Matarbúr og vínkjallari,,,,

Allir alvöru bændur kunna að safna í sarpinn og búa sig undir vetrarhörkurnar framundan, það má kannski segja að það sé kjarni bændastarfanna og þá sérstaklega smábændastarfanna  þó svo að nú sé vor og framundan sé sumar með ofgnótt matar, þá hefur smábóndinn útbúið sér alvöru matarbúr/vínkjallara sem planið er að fylla í haust af dýrlegum dásemdum kotsins.   Í þessum heilaga hluta hússins hef ég komið upp hillukerfi sem myndi sóma sér vel á hvaða frystitogara sem er, þarna hef ég 200 lítra frystikistu sem smámn saman mun fyllast af afurðum Lumby Cottage og í hillurnar fara afurðir sem hafa langan geymslutíma, sultur og smér, eplacider og sveppir,  ávextir og áfengi, sem og sitt hvað af þurrmat,  það er ekki laust við að Smábóndinn sé farinn að dvelja í búrinu meira en í herbergi barnanna enda sæki ég þangað andlegan innblástur og skipulegg búrið og endurskipulegg síðan.  þarna hafa eggin sitt system, vínið hefur fengið sitt pláss og allt grænmeti er sorterað og á sér hillu, í hillukerfinu. ég hef meira að segja hugsað þetta svo langt að þarna verði sérstakt merkikerfi á hlutunum en bíð með það þar til ég er viss um að ég sé ekki geðveikur.   Það er blautur draumur Smábóndans að einn daginn verði þessi geymsla ekki aðeins full af víni og mat, heldur hangi þarna pylsur Smábóndans af öllum sortum, prosciutto crudo og jafnvel hangikjöt á íslenskan máta, þó þarf Smábóndinn að byggja sér kaldreykingarofn, og hef ég reyndar augastað á forláta viðartunnu hér úti í porti í nákvæmlega þann bransa.  eða kannski ég smíði reykingarhús ofaná stromp Lumby Cottage eins og gert var í gamla dag, það er jú alltaf kveikt í kamínunni,,, Þegar Smábóndinn hafði komið skipulaginu og koppinn var komið að skreytingunum og í Góða Hirði þeirra Odense búa fann ég þessar góðu myndir af feitum húsdýrum til að vaka yfir krukkunum mínum.  Það er Smábóndanum afar mikilvægt að allt hafi sinn stað og alltaf sé til nóg af öllu, þá veit ég hvar á að ganga að hlutunum og að við verðum ekki svöng, það hefur hins vegar reynst öðru heimilisfólki erfitt að virða reglurnar um matarbúrið og Smábóndinn hefur þurft að fara margar fíluferðirnar þegar ekki er gengið almennilega frá.  Það kemur.  Smábóndinn er hrifinn af því að hafa ílátin sem náttúrulegust og sem minnst plast eða gerfiefni, þó svo að það sé nauðsynlegt.  Annars er auðvelt að fara offari í þessu, eins og kaupa of mikið af einhverju sem skemmist bara, það hefur Smábóndinn þegar reynt og lært af, það er viðkvæmt jafnvægi á milli þess að eiga nóg eða of mikið, eins og í lífinu öllu.  Vínið hins vegar er sér kapituli útaf fyrir sig, Smábóndinn hefur ekki enn komið sér upp sérstaklega góðum vínlager, þetta eru mest allt miðlungsflöskur til að hafa á borðum daglega, einhverjar flöskur eru til hátíðarbrigða og eru geymdar sérstaklega.  Þá er Smábóndinn hrifinn af flestu frá Paulliac og St Emilion en Smábóndinn er afar fús til að læra að snobba fyrir vínum og vínlagernum, kannski ég fari jafnvel að bjóða uppá ferðir um vínkjallara Lumby Cottage í framtíðinni.