Perur og Epli,,

Þær eru helztar fréttir héðan að líðan Halldórs Laxness fer ekki batnandi, og þvi er næsta öruggt að gerjuð epli og bakkus sjálfur séu alsaklaus af þessarri pest. Það er í raun auðvelt að kenna Bakkusi og klækjabrögðum hans um allt en svo er ekki að þessu sinni. enda hefur Smábóndinn alltaf verið þeirrar trúar að fátt sé betra en blessað Brennivínið. Halldór situr enn í bæli sínu og getur sig hvergi hreyft, hann fær amk tvisvar á dag heimsókn frá Smábóndanum sem færir honum remedíur og vítamín, líklegt verður að telja að Haninn sé haldinn einhverri veiru ellegar bakteríu sýkingu og hafa verið ófá símtöl við dýralækna bæði innanlands og utan til að komast til botns í málinu en enginn virðist hafa svör sem duga, Smábóndann hefur reyndar grunað að um svæsna ástarsorg sé að ræða og að hanahjartað hafi verið kramið svo öngva leið virðist að fá til að sjá lífsgleðina á ný,,en það getur ekki verið þvi 14 fagrar hænur tilbiðja hvert spor hanans, ef aðeins við mennirnir hefðum svipaða lukku. Dýralæknarnir hafa ráðlagt vítamín og vatn og hef ég því mulið vítamín heimasætanna útí Cultura (ab mjólk) og fært honum til aðhjálpa ónæmiskerfinu, aukreitis hefur hann fengið nautahakk og kartöflur í rúmið til að halda í þrekið. hann hefur svosem mikla lyst en hann er sem lamaður, Smábóndinn fékk áhyggjur af þvi að þetta væri smitandi því eins og við vitum eru hænur ekki lausar við sjúkdóma en þær áhyggjur eru að ég tel óþarfar þvi hann hefur nú verði veikur með hænunum í þrjá daga og þær eru enn allar hressar. Það eina sem við getum gert er að bíða og vona, og sjá til þess að með góðu fæði, andlegri nærveru og jákvæðni rísi hann úr rekkju fyrr en síðar. Smábóndinn fór með heimasæturnar í gönguferð í dag til að viðra mannskapinn en sú ferð breyttist í alsherjar matarsöfnun, þegar heim var komið vorum við með tvo sveppi, kíló af heslihnetum, tvö kíló af perum og ca 20 epli. hvað skal gera við þetta er enn spurning sem vonandi verður svarað á morgun.

Bakkus hefur náð Halldóri Laxness,,,

Halldór Laxness haninn minn hefur glatt mig síðan ég fékk hann, við höfum haft gagnkvæma virðingu sem birst hefur á þann máta að ég hef látið hann í friði og hann mig, við erum báðir skapmiklir og stjórnsamir og því er best að halda sig sem mest utan hins persónulega svæðis hvor hjá öðrum. Hann er vöðvamikil og teinréttur og mikill á velli, það var Smábóndanum hins vegar mikil vonbrigði að komast að því að hann hefði ekki mannlega kosti að geyma og var alsemis ófær um að gagnast hænunum þó svo að ekki vantaði uppá tilraunirnar, það var því stórt spursmál fyrir Smábóndann hvort hann fengi að lifa eða ekki, ég ákvað þó að leyfa honum að lifa áfram því ég tel að heilbrigt fjölskyldu mynstur sé hænunum mínum mikilvægt, þe, það þarf að vera hani á hólnum, þær eru líka ánægðar með hann,, ég hef sagt frá því áður hér að hann hefur gerst sekur um ansi gróft heimilisofbeldi sem er Smábóndanum ekki að skapi og höfum við átt alvarleg samtöl um það, því hefur nú linnt og hef ég ekki staðið hann að neinu misjöfnu lengi, þar til í dag, á minni daglegu ferð niður í eggjabúð kotsins þar sem salan hefur verið framar vonum undanfarið þá sé ég hann útundan mér sitjandi í grasinu með höfuðið niðurútt og grátt, ég geng til hans til að athuga hvort hann hafi það svosem ekki ágætt en þegar ég nálgst og hann ætlar á sinn vanalega tortryggnishátt að forðast mig getur hann það ekki, hann stendur upp en fellur um sjálfan sig um leið og dettur útá hlið, þar sem Smábóndinn er afar fljótfær og stressuð týpa þá grunaði mig hið versta og að hann væri kominn með einhverja alvarlega veiki, en þegar æðishamurinn bráði af mér komst ég að þeirri niðurstöðu að hann hefði orðið bakkusi að bráð eins og gerist fyrir okkur alla, hann hefur verið duglegur í eplunum undanfarið og þau eru gerjuð á þessum árstíma, það var því ekkert annað að gera en að færa hann inn til kerlinganna sinna til umhirzlu, ég bjó um hann gott rúm og setti vantsdall og æludall við rúmið hans, ég biðlaði til hænanna að vera ekki með neinn hávaða eða óþarfa nöldur næsta sólarhringinn, öll tiltekt er bönnuð í hænsnakofanum og morgundagurinn verður í grárri kantinum hvað Halldór varðar, ég hef komist að þeirri niðurstöðu að við séum of líkir til að höggva hann blessaðan,, meðan hann lifir á hann gott skjól í mér,,