Rósmarín og beikonvafin Lynghæna

Miðvikudagur enn á ný og ég er heima hjá mér með barnið,  þetta hlýtur að vera einn mesti kosturinn við starfið mitt, það er frítíminn.  Ég var að fara í gegnum myndirnar mínar því ég hef í gegnum tíðina tekið mikið af myndum af matnum mínum, og fann hér eina góða sem minnir mig á að ég þarf að fara að gera þennan rétt aftur, þetta var í fyrsta skipti sem ég gerði lynghænu og hef í rauninni aldrei náð henni aftur svona góðri.  Ég skrifaði þessa uppskrift niður á eldhúspappír og ætla að prenta hana upp hér á þessa síðu núna.

 

Fjórar lynghænur:

hænsnin eru þerruð vel með pappír, söltuð og pipruð líka inní, og lögð til hliðar.

kramið saman í mortéli:  hvítlaukur, salt, olía, sítrónusafi (afgangur af sítrónu sett inní fuglinn)  rósmarín , engifer og örlítið saffran.

Þessu er síðan makað á fuglinn (gott að nota sítrónuhelmingana) og látið standa í ca 2 klst í ískáp.  hverjum fugli er síðan pakkað inní beikon (mér finnst að það þurfi að vera ca helmingur kjöt og helmingur fita í beikoni) og rósmarín grein höfð á milli (sjá myndina)  best hefði sjálfsagt verið að binda fuglinn saman, en ég gerði það nú ekki að þessu sinni.  ég skar niður sveppi og setti með í mótið og kleip smá smjörbita ofaná hvern fugl,  þetta setti ég í ofninn undir grill í svona 5 mínútur og lækkaði svo hitann í 180 og eldaði þannig, í lokin setti ég grillið aftur í gang og snéri fuglinum við (veit ekki af hverju en ég taldið það betra á þeim tíma) ætli fuglinn hafi ekki verið í ofninum samtals í svona 40 - 50 mín.

Kartöflur voru soðnar með þessu, ásamt rjómasoðnum aspas og sveppunum.

sósan var nú bara soðið af þessu sulli öllu saman, drýgð með olíu, hvítvíni og örlitlu og þá meina ég örlitlu dijon,,,

 

man ekki hvaða vín var með þessu og enn síður hvaða tónlist var í gangi.  Eitthvað franskt eflaust,

 

Það er matarboð í kvöld eins og alltaf virðist vera,, nenni ekki að gera neitt djúsí held ég,, skrifa um það síðar... 

Daði